000			02008nam a2200349 i 4500
001			2154131
003			ES-ScRBPG
005			20250509134533.0
007			ta
008			250115s2025 sp e 000 1 glg d
017			_aVG 649-2024
020			_a9788411106221
040			_aBPV _bglg _dBDOU
041	0		_aglg
080			_a821.134.4-31"20" _22016
100	1		_936994 _aCaride, Ramón _d(1957- ) _eaut
245	1	3	_aAs superviventes _c/ Ramón Caride
260			_aVigo _b: Xerais _c, 2025.
300			_a114 páxinas _c; 23 cm
336			_atexto _2rdacontent
337			_asen mediación _2rdamedia
338			_avolume _2rdacarrier
490	1		_a( Narrativa _v; 539 )
520	3		_aTres mulleres coinciden na sala de espera de urxencias do CHUS de Compostela unha madrugada calquera. Este imprevisto azar vai ter consecuencias impensadas en cada unha delas. Son veteranas de moitas guerras psíquicas, e levan sufrido agresións físicas, sociais e farmacolóxicas. Con todo, non se consideran vítimas, cousas pasivas que se deixan facer e desfacer, e pelexan acotío para chegaren a ser quen queren. Son superviventes. Neste tempo de crise enquistada -unha era marcada polas ditaduras produtivas, consumistas, toxico-pornográficas e tamén pola das redes sociais-, a demolición dos prototipos de xénero e a construción da propia identidade sexual e afectiva son cavorcos que poucos se atreven a ollar até o seu fondo. Mais a vida é un exercicio de funambulismo, mesmo que non nos decatemos. Andamos sempre en precario equilibrio riba dun cabo moi estreito, ao bordo da caída libre no baleiro. E cando miras moito tempo ao abismo, o abismo tamén mira dentro de ti. Chamádeme Xanax!
655		7	_9400391 _aNovela da vida cotiá
655		4	_9400418 _aNovela de la vida cotidiana
655		7	_9400393 _aNovela social e política
655		4	_9400390 _aNovela social y política
690			_afic _944787
830		0	_9405349 _aNarrativa (Edicións Xerais de Galicia)
942			_n0 _cBK
999			_c45273 _d45273