000 | 01824nam a2200313 i 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 2075149 | ||
003 | RBPG | ||
005 | 20240404133636.0 | ||
007 | ta | ||
008 | 230411s2023 sp o|||er|||| 000 0 glg d | ||
017 | _aC 450-2023 | ||
020 | _a9788412670189 | ||
040 |
_aBPC _bglg _dBDOU |
||
080 |
_a666.3/.7(460.11):391 _22015 |
||
100 | 1 |
_93437 _aAraúxo, Emilio _d(1946- ) _eaut |
|
245 | 1 | 2 |
_aA ola _b: un resplandor de lúa _c/ Emilio Araúxo |
260 |
_aNoia, A Coruña _b: Toxosoutos _c, 2023 _e([Noia, A Coruña] _f: Gráficas Sementeira) |
||
300 |
_a435 p. _b: fot. br. e n. _c; 21 cm |
||
336 |
_aTexto _2rdacontent |
||
337 |
_aSen mediación _2rdamedia |
||
338 |
_aVolume _2rdacarrier |
||
490 | 1 | _a(Fóra de Colección) | |
520 | 3 | _aAlgunhas páxinas de barro para revisitar o universo da olaría a través da figura da ola. As sombras do sentimento da forma indesgastada das olas aínda no cumio dos tellados. Nos encontros, nas despedidas, olas aínda hoxe cando se erguen os brazos. Non morreu aínda a noite da ola no silencio das cociñas. Debaixo dunha ancestralidade de palla, o colmo do tellado andando aínda por riba de ti. Unha idea de mundo tecida coas entrevivas, coas liñas de ola no espazo común. Memorizada nas mans, unha promesa de terra cocida, un arquivo de emocións extensivas. Cun paxaro da neve, ola elevándose na liña dos montes ó empardecer o día. Curisca tocándolle a todas as cousas, para alí tirada nunha touza, para alí atravesada, unha bágoa baleira, unha bágoa de barro media esborcelada e escaspada das xiadas, a sinatura chamando dunha ola calquera. | |
650 | 7 |
_9328689 _aOlería _zGalicia |
|
650 | 4 |
_9393812 _aCerámica - _zGalicia |
|
690 | _aart | ||
830 | 0 |
_9649053 _aFóra de Colección (Editorial Toxosoutos) |
|
942 |
_n0 _i12985 _kFPB |
||
999 |
_c44886 _d44886 |